ध्यानम्
ध्यायेन्नित्यं महेशं रजतगिरिनिभं चारुचन्द्रावतंसं
रत्नाकल्पोज्ज्वलाङ्गं परशुमृगवराभीतिहस्तं प्रसन्नम् ।
पद्मासीनं समन्तात्स्तुतममरगणैर्व्याघ्रकृत्तिं वसानं
विश्वाद्यं विश्वबीजं निखिलभयहरं पञ्चवक्त्रं त्रिनेत्रम॥१॥
स्तोत्रम्
पशुपतीन्दुपतिं धरणीपतिं भुजगलोकपतिं च सती पतिम् ।गणत भक्तजनार्ति हरं परं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥१॥
न जनको जननी न च सोदरो न तनयो न च भूरिबलं कुलम् ।
अवति कोऽपि न कालवशं गतं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥ २॥
अवति कोऽपि न कालवशं गतं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥ २॥
मुरजडिण्डिवाद्यविलक्षणं मधुरपञ्चमनादविशारदम् ।
प्रथमभूत गणैरपि सेवितं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥३॥
शरणदं सुखदं शरणान्वितं शिव शिवेति शिवेति नतं नृणाम् ।
अभयदं करुणा वरुणालयं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥४॥
नरशिरोरचितं मणिकुण्डलं भुजगहारमुदं वृषभध्वजम् ।
चितिरजोधवली कृत विग्रहं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥५॥
मुखविनाशङ्करं शशिशेखरं सततमघ्वरं भाजि फलप्रदम् ।
प्रलयदग्धसुरासुरमानवं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥६॥
मदम पास्य चिरं हृदि संस्थितं मरण जन्म जरा भय पीडितम् ।
जगदुदीक्ष्य समीपभयाकुलं भजत रे मनुजा गिरिजापतिम् ॥७॥
पशुपतेरिदमष्टकमद्भुतं विरिचित पृथिवी पति सूरिणा ।
पठति संशृनुते मनुजः सदा शिवपुरिं वसते लभते मुदम् ॥९॥॥ പശുപത്യാഷ്ടകം ॥
ധ്യാനം ।
ധ്യായേന്നിത്യം മഹേശം രജതഗിരിനിഭം ചാരുചന്ദ്രാവതംസം
രത്നാകല്പോജ്ജ്വലാങ്ഗം പരശുമൃഗവരാഭീതിഹസ്തം പ്രസന്നം ।
പദ്മാസീനം സമന്താത്സ്തുതമമരഗണൈര്വ്യാഘ്രകൃത്തിം വസാനം
വിശ്വാദ്യം വിശ്വബീജം നിഖിലഭയഹരം പഞ്ചവക്ത്രം ത്രിനേത്രം ॥
സ്തോത്രം ।
പശുപതീന്ദുപതിം ധരണീപതിം ഭുജഗലോകപതിം ച സതീ പതിം ॥
ഗണത ഭക്തജനാര്തി ഹരം പരം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 1॥
ന ജനകോ ജനനീ ന ച സോദരോ ന തനയോ ന ച ഭൂരിബലം കുലം ॥
അവതി കോഽപി ന കാലവശം ഗതം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 2॥
മുരജഡിണ്ഡിവാദ്യവിലക്ഷണം മധുരപഞ്ചമനാദവിശാരദം ॥
പ്രഥമഭൂത ഗണൈരപി സേവിതം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 3॥
ശരണദം സുഖദം ശരണാന്വിതം ശിവ ശിവേതി ശിവേതി നതം നൃണാം ॥
അഭയദം കരുണാ വരുണാലയം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 4॥
നരശിരോരചിതം മണികുണ്ഡലം ഭുജഗഹാരമുദം വൃഷഭധ്വജം ॥
ചിതിരജോധവലീ കൃത വിഗ്രഹം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 5॥
മുഖവിനാശങ്കരം ശശിശേഖരം സതതമഘ്വരം ഭാജി ഫലപ്രദം ॥
പ്രലയദഗ്ധസുരാസുരമാനവം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 6॥
മദമ പാസ്യ ചിരം ഹൃദി സംസ്ഥിതം മരണ ജന്മ ജരാ ഭയ പീഡിതം ॥
ജഗദുദീക്ഷ്യ സമീപഭയാകുലം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 7॥
ഹരിവിരിഞ്ചിസുരാധിമ്പ പൂജിതം യമജനേശധനേശനമസ്കൃതം ॥
ത്രിനയനം ഭുവന ത്രിതയാധിപം ഭജത രേ മനുജാ ഗിരിജാപതിം ॥ 8॥
പശുപതേരിദമഷ്ടകമദ്ഭുതം വിരിചിത പൃഥിവീ പതി സൂരിണാ ॥
പഠതി സംശൃനുതേ മനുജഃ സദാ ശിവപുരിം വസതേ ലഭതേ മുദം ॥ 9॥